piękny film. skutki dziecięcego molestowania seksualnego. kończy się tak, jak ten film skończyć się powinien. śmiercią sprawcy.
fabuła jest dość wciągająca.. widać chłopaka, który lawiruje pomiędzy kłamstwem, zaczepia różne osoby, wyłudza pracę, mieszkanie czy pieniądze.. pozornie butny chłopak z historią, która jest dość skryta. nagle okazuje się, że lekarka, która pomaga mu opatrzeć ręce i z którą zaczął sypiać jest żoną swojego byłego ojczyma.. facet, który jest politykiem, tracącym głowę i fiuta dla młodego chłopaka jest jego ojczymem. a chłopak jest jednym z wielu, którego skurwiel ojczym adoptował z powichrowanego wojną kraju, i wykorzystywał.. a później pozbył się go, gdy chłopak dorósł, po prostu oddał do sierocińca.. inny chłopak, z afryki nie miał tego szczęścia, zmarł, podobno zabity przez jakiegoś dwunastolatka, gdy zechciał uciec do swojej biologicznej matki.. jest jeszcze "matka".. kobieta ze stwardnieniem rozsianym, jedyna osoba, która nie miała wiele wspólnego z historią, przygarnęła chłopaka, a on odwdzięczał się po prostu swoją ciepłą obecnością.. jedyna relacja, która nie była oparta na krzywdzie.. maka.. nadal czekająca na swojego męża.. żona.. nadal kochająca swojego homoseksualnego skurwiela.. i dziadek, właściwie stary obleśny dziadyga, który jest rasistą, śliniącą się do żony swojego homoseksualnego syna skurwiela.. i jest chłopak... oszukujący i krzywdzący, ale tylko ludzi, którzy go krzywdzili.. niesamowity film. nieoczywisty, wciągający. moje emocje? nie, to chyba pierwszy film, który mnie zafascynował, ale który nie pozostawiał we mnie żadnych przemyśleń dotyczących mnie. po prostu oglądałam.. z otwartymi oczami.. i odczułam ulgę gdy skurwiel zginął. choć miałam na to nadzieję, od kiedy zobaczyłam skurwiela pomykającego po kamieniach plaży w albani. ja jednak naprawdę nienawidzę ludzi. niektórych ludzi. takich ludzi.